சில்வானம் – சிறுதனம் – சேடி

ரீடர்ஸ் டைஜஸ்ட் என்றால் இரண்டு விஷயம் நினைவிற்கு வருகிறது.

ஆர்.டி. மாதாந்தரியில், காசே கொடுக்காமல் நீங்கள் சந்தாதாரர் ஆகலாம் என்னும் துண்டுச் சீட்டு எப்பொழுதும் வரும். நயா பைசா முன் பணம் கொடுக்காமல், சென்ற வருடத்தின் எல்லா இதழ்களையும் வி.பி.பி. அஞ்சல் மூலம். பெற்றுக் கொள்ள வசதி உண்டு. நான் எண்பதுகளின் துவக்கத்திலேயே, திருட்டு வி.சி.டி. கிடைக்காதா என கற்பனை நுட்பத்தை, வீட்டில் இருந்தே தேடியவன்.

குடும்பத்தில் உள்ள பெரியோருக்கும் பெற்றோருக்கும் தெரியாமல், அந்தத் தபால் தலை தேவையில்லாத மடலை போஸ்ட் செய்து, தபால்காரரும் பொதியோடு வந்தார். அம்மா கையில் விழுந்தோ கத்தியில் மிரட்டியோ அவரை அதை அனுப்பித்தவருக்கேத் திரும்ப அனுப்ப வைத்தார்,

அன்று கற்றுக் கொண்ட பாடம்: எங்காவது முகவரி கொடுத்தால் – உன் சொந்த முகவரியைத் தராதே. எவராவது பெயரைக் கேட்டால், புனைப்பெயரைச் சொல்லு.

பணம் இல்லாமல், இந்த உலகில் எதுவும் கிடைக்காது என்பது இன்னொரு தரிசனம்.

அடுத்த தரிசனம் – நடிகை ஸ்ரீதேவிக்கு முந்தைய காலழகிகள்.

ஆனி ஃப்ரெஞ்ச் என்றொரு விளம்பரம் வரும். எல்லோரும் நல்ல கதையைக் கத்தரி போட்டு சேகரத்தில் வைப்பார்கள். எழுத்தாளர் அனுராதா ரமணன் என்றால் தினசரி நாளிதழில் வரும் செய்திகளை சேமிப்பேன் என்பார். எனக்கு சாடின் துணியில் வலக்காலை நீட்டி இடக்காலை தலைக்கு முட்டுக் கொடுத்து, பட்டென்று மயிர் நீக்கும் குழைமப் பெண்மணிகளின் சாந்தமான மோவாய் தாங்கிய மோனப் புன்னகை – சில்வானம்.

அதுதான் என் ரீடர்ஸ் டைஜஸ்ட். மழைக்கு ஒதுங்கியது போல் இன்னும் அந்த விளம்பரங்களின் பின் பக்கங்களை வாசிக்க வைத்திருப்பேன்.