Dow Jones Industrial Average என்பது முப்பது நிறுவனங்களின் ஏற்ற இறக்கங்களை கவனிப்பது.
தமிழுக்கு அந்த மாதிரி ஒரு 30 போட்டால் (எந்த வரிசையும் இல்லை)
க்வாண்டிடி & க்வாலிட்டியை முன்வைத்து இந்த முப்பதைத் க்வார்ட்டருக்கு ஒரு தடவையாவது தொடர்ந்து மாற்றிக் கொண்டிருக்க எண்ணம்.
Posted in Content, Diversification, DJIA, Dow, Frequency, Index, Original, Quality, Quantity, Tamil Blog
தமிழ்ப்பதிவு என்றாலே பொடி வைக்காமல் எழுதலாமா? பட்டிமன்ற கேள்வி அல்ல.
விடை: எழுதலாம். உதாரணம்: கீழே
‘தெருவிளக்கில் படித்து ஜட்ஜானார் இன்னார்’ என்று இடித்தே வளர்க்கப்பட்டவன் நான். அந்த மாதிரி படிக்க முடியாமல், வீட்டுக்குள்ளேயே நடுநிசி எண்ணெய்யை (மிட்நைட் ஆயில்) செல்வழித்து வந்தவன்.
இன்று, ‘விளம்பரங்கள் எவ்வளவு புத்திசாலித்தனமாக இருக்கும்… தெரியுமா?’ என்று வளர்க்கிறேன் நான். அவளோ, DVR-இல் எல்லாம் ஓடியேப் போவதால் மூன்று பாட்டு ஒலியும்-ஒளியுமுக்கு முப்பது நிமிட விளம்பரம் பார்க்காமல் வளர்கிறாள்.
அப்படி தவறவிட்டிருக்க வாய்ப்பு இருந்தும், என் மகளைக் கவர்ந்த விளம்பரம் என்று தடுத்தாட் கொண்டாள். நான் தூர்தர்சன் பார்த்த காலங்களில் எனக்கும் (வேறு காரணங்களுக்காக) ரசனையான க்ளோசப் விளம்பரம்.
முதலில் வருகிறார். அமல்ராஜ்.
பௌலிங் வெளிச்சம். ஆர்கானிக் விக்கோ வஜ்ரதந்தி பயன்படுத்துபவர் போல. வாயை மூடிக்கொண்டு கெக்கே பிக்கே சிரிக்கிறார். பெண்கள் முகஞ்சுளிக்கிறார்கள். புன்சிரிப்பு விநோத சப்தம் எழுப்புகிறது.
அடுத்தவர் அர்விந்த்.
ஸ்னூக்கர் அரையிருட்டு. க்ளோசப் மந்தகாசப் புன்னகை. மாருதம் பொழிய கடோத்கஜ இடிச் சிரிப்பு. Drop Waist-களும் Halter-களும் Faux Wrap-களும் களை கட்ட தொற்றிக் கொள்ளும் பற்கள்.
பிரச்சினை என்ன?
அசமஞ்சம் பெயர் ஏன் கிறித்துவ மதத்தை சேர்ந்த அமல்ராஜ் என்று வைக்கப்பட்டிருக்கிறது?
ஆர்பாட்டத்தின் பெயர் ஏன் ஹிந்துவான அர்விந்த் என்று நாமகரணமிடப்பட்டது?
தேர்ந்தெடுக்க…
ஒரு ஜோக்:
Corporate America
The game of choice for unemployed people or maintenance level workers is basketball.
The game of choice for frontline workers is football.
The game of choice for middle management is tennis.
The game of choice for CEOs and executives is golf.
Conclusion: The higher up on the corporate ladder you are, the smaller your balls are.
அவார்டு ஷோ பார்ப்பதாக இருந்தால் கையில் பேனாவும், மடியில் துண்டு சீட்டும் இருக்கும். அப்படித்தான் இங்கேயும் ஆரம்பித்தது. ரெட் கார்ப்பெட்டில் போட்ட பிளேடு தாங்காமல், ஃபாஸ்ட் ஃபார்வர்ட் ஒரு கையிலும், இன்ஃபோவோர்ல்ட் இன்னொரு கையிலுமாக நிகழ்ச்சி பறந்ததற்கு இடையிடையே…
சீனா-வா?
சைனா-வா?
சைனீஸ் சாப்பிடுவோம். ஆனால், சீன ஜனாதிபதி வந்தார் என்று தமிழ்த்தாள் வாசிப்போம்.
பக்கத்து சீட்டுகாரியிடம் நாளைக்கு விசாரிக்கணும்.
இதே மாதிரி
உள்ளூர்காரங்க பாஷையா? நாவுக்கேற்ற மொழியா?
Posted in Doubt, Language, Tamil Blogs
தெரியாத செய்தியோடை 10 Hot மச்சி
Snap Judgment 